W odpowiedzi na wniosek dotyczący nowelizacji art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1892 ze zm.) polegającej na rozszerzeniu zakresu ulgi inwestycyjnej, przekazany przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Ministerstwo Finansów poinformowało, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku rolnym podatnikom podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna z tytułu wydatków poniesionych na: 1) budowę lub modernizację budynków inwentarskich służących do chowu, hodowli i utrzymywania zwierząt gospodarskich oraz obiektów służących ochronie środowiska, 2) zakup i zainstalowanie: a) deszczowni, b) urządzeń melioracyjnych i urządzeń zaopatrzenia gospodarstwa w wodę, c) urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód) - jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem środków publicznych.
Odnosnie postulatu dotyczącego objęcia zakresem ulgi inwestycyjnej wydatków poniesionych na zakup nowych maszyn służących do wykorzystania na cele produkcyjne, jeżeli wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub części z udziałem środków publicznych przekazano, że zgodnie z ustawą z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1530) wpływy z podatku rolnego stanowią źródło dochodów własnych gminy. W konsekwencji, rozszerzenie zakresu aktualnie obowiązującej ulgi w podatku rolnym przewidzianej w art. 13 ust. 1 ustawy o podatku rolnym spowoduje ograniczenie wpływów z tytułu jego poboru i skutkować będzie uszczupleniem dochodów gmin - beneficjentów tego podatku.
W związku z wywodzącymi się z art. 167 i 168 Konstytucji RP zasadami: samodzielności finansowej i autonomii podatkowej gmin, spadek dochodów gmin wymaga bądź rekompensaty z innego źródła, bądź ewentualnego zmniejszenia zakresu zadań publicznych, do realizacji których jest zobowiązana gmina. W razie zatem rozszerzenia zakresu obowiązujących ulg konieczne jest zagwarantowanie gminom dotychczasowego poziomu dochodów własnych.
Ponadto dodano, że gminy, w ramach posiadanej autonomii finansowej mogą samodzielnie kształtować politykę podatkową, zgodnie ze swoją właściwością terytorialną i wprowadzać, w drodze uchwały rady gminy, inne zwolnienia i ulgi przedmiotowe niż określone w ustawie o podatku rolnym, z uwzględnieniem przepisów o pomocy publicznej (art. 13e ustawy o podatku rolnym).
Jednocześnie, resort finansów odnosząc się do argumentu, że wprowadzenie postulowanej ulgi stanowiłoby pewien rodzaj pomocy dla rolników w obliczu tegorocznej suszy, wskazał, że w obowiązującym porządku prawnym funkcjonują już instrumenty fiskalne, które mogą być wykorzystane w celu pomocy rolnikom w związku z suszą. Zaliczyć do nich można np. ulgi w spłacie zobowiązań podatkowych uregulowane przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), które mogą być udzielane w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym.
Mając powyższe na względzie stwierdzono, że nie znajduje uzasadnienia rozszerzenie ulgi inwestycyjnej w postulowanym zakresie.
(Źródło: KRIR)